Konkurs już za nami...Nadszedł czas na ogłoszenie wyników szkolnego konkursu plastycznego „Magia Świąt”. Przypominamy, że najmłodsi uczniowie (klasy I – III) tworzyli dowolną techniką świąteczne ozdoby, zadaniem starszych uczniów (klasy IV – VIII) było wykonanie bożonarodzeniowego anioła.

Otrzymaliśmy prawie 60 prac. Dziękujemy za tak duże zainteresowanie konkursem. Każda ozdoba była wyjątkowa, a jej wykonanie z pewnością wymagało wiele wysiłku i kreatywności. Poziom wykonania prac był bardzo wysoki i jednocześnie wybór najpiękniejszych sprawił olbrzymie trudności komisji konkursowej. Jury obradowało długo i burzliwie. Ostatecznie, zgodnie z regulaminem naszego konkursu, udało się wyłonić zwycięzców. Poniżej przedstawiamy prace najwyżej ocenione w trzech kategoriach wiekowych.

1. Kategoria klasy I – III

I miejsce – Baciak Igor kl.2a

II miejsce – Szykowny Patryk kl. 2a

III miejsce – Lewandowska Anna kl.1b

Wyróżnienie – Tuczyński Emilian kl.1b

2. Kategoria klasy IV – VI

I miejsce – Sikorska Vanessa kl.6b

II miejsce – Warda Hanna kl.4b

II miejsce – Baciak Fabian kl.6c

III miejsce – Smoter Amelia kl. 4a

Wyróżnienie – Berend Wojciech kl.4b

Wyróżnienie – Simińska Kalina kl.6c

3. Kategoria klasy VII – VIII

I miejsce – Liskowski Filip kl.8b

II miejsce – Michalski Miłosz kl.7c

III miejsce – Werkowska Sylwia kl. 7a

Wyróżnienie – Laskowska Patrycja kl. 8b

Wyróżnienie – Szykowna Nikola kl. 7c

Wszystkim laureatom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.

Nagrody zostaną wręczone 21 grudnia (poniedziałek).

 

 

Regulamin Konkursu

 

W piątek, 23 października w naszej szkole odbył się DZIEŃ DRESA. Zarówno uczniowie, jak i nauczyciele chętnie przyłączyli się do akcji zorganizowanej przez samorząd uczniowski. W ten dzień każdy mógł poczuć trochę luzu i przyjść do szkoły ubrany inaczej niż na co dzień, w swój ulubiony dres. Stylizacje były przeróżne, a uczniowie chętnie pozowali do wspólnych fotografii.

 

 

„Tobie oddaję wszystkie owoce mojego życia i posługi

Tobie zawierzam losy Kościoła,Tobie polecam mój naród,Tobie ufam i Tobie jeszcze raz wyznaję:Totus Tuus, Maria!Totus Tuus. Amen.”

W tygodniu poprzedzającym XX Dzień Papieski katecheci przeprowadzili lekcje o Ojcu Świętym Janie Pawle II . Głównym ich celem było poznanie, przypomnienie życia i działania naszego Wielkiego Polaka, a w szczególności zdobycie informacji związanych z tegorocznym hasłem „Totus Tuus”.

W ramach obchodów Dnia Papieskiego zorganizowano również konkursy. Najmłodsi uczniowie otrzymali ilustrację przedstawiającą Jana Pawła II modlącego się przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Pracę mogli wykonać wybranymi przez siebie technikami plastycznymi. Celem konkursu było rozwijanie wyobraźni, kreatywności i uzdolnień artystycznych dzieci.

Uczniowie klas IV – VIII otrzymali zadanie wykonania gazetki ściennej w swojej sali lekcyjnej. Celem tego konkursu była gotowość do podejmowania inicjatyw w pracy zespołowej, mobilizowanie młodych do solidarności angażowania się na rzecz klasy i szkoły. Kształtowanie postawy odpowiedzialności za klasę i szkołę.

Rozstrzygnięcie ww. konkursów nastąpiło dnia 14 października 2020 roku.

Nagrodzeni uczniowie z klas I-III otrzymali upominki podczas apelu szkolnego z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Starsi zostali nagrodzeni w salach w obecności swojego wychowawcy.

Komisja konkursowa w składzie: p. Karina Dyro Potocka, p. Justyna Kamińska, p. Anna Stanisławska wytypowała następujące prace uczniów klas I-III:

Klasy I

I miejsce zajęła praca Oliwera Kapuścińskiego z kl. 1b,

II miejsce – Zuzanny Zaremby z kl. 1a

III miejsce Ignacego Berenda z kl. 1b

Także komisja wyróżniła prace: Mai Smoter kl. 1b, Dawida Florczaka kl. 1a, Antoniny Lechman kl. 1b, Igora Kołaty kl. 1b.

Klasy II

I miejsce – Kingi Kurek z kl. 2b

II miejsce Karoliny Rosińskiej z kl. 2a

III miejsce Natalii Kaloty z kl. 2b

Wyróżnienia:

Martyna Stanisławska kl. 2b, Igor Kubiak kl. 2a, Nataniel Borlik kl. 2a, Igor Baciak kl. 2a.

Klasy III

I miejsce Zofii Kozłowskiej z kl. 3a

II miejsce Karoliny Kurek z kl. 3a

III miejsce Weroniki Piekarskiej z kl. 3a

Wyróżnienia: Emila Zaremba kl. 3b, Maja Ińska kl. 3a, Filip Kaszak, Zofia Wilkońska kl. 3b.

Podczas wręczania nagród przez p. dyrektora szkoły, Violetta Antkowiak podkreśliła, że prace dzieci są bardzo malownicze i atrakcyjne. Poinformowała, że z najciekawszych prac została wykonana wystawa na holu szkolnym.

Wśród gazetek ściennych komisja konkursowa w składzie: p. Jolanta Czerniejewska, p. Justyna Kamińska, p. Katarzyna Mazur oraz p. Anna Stanisławska wybrała do nagród następujące gazetki.

Klasy IV-VI

I miejsce klasa 4b

II miejsce klasa 6b

III miejsce klasa 4a

Klasy VII-VIII

I miejsce klasa 7d

II miejsce klasa 7b

III miejsce klasa 8a

Nagrody były sponsorowane przez Dyrektora Szkoły Podstawowej w Rogowie oraz Proboszcza Parafii pw. św. Doroty w Rogowie.

Organizatorami projektu obchodów XX Dnia Papieskiego pod hasłem Totus Tuus” byli katecheci szkoły: Violetta Antkowiak, Małgorzata Warda ks. Mateusz Śróda. Nauczyciele religii dziękują sponsorom upominków oraz uczniom całej szkoły za zaangażowanie oraz propagowanie wartości chrześcijańskich.

Tegoroczny Dzień Edukacji Narodowej wyglądał zupełnie inaczej niż w ubiegłych latach. Nie było wspólnych wyjść klasowych na uroczystą akademię, zamiast tego uczniowie spędzili czas z wychowawcami w swoich salach. Jedynie najmłodsza grupa wiekowa uczestniczyła w apelu, podczas którego odbyło się uroczyste pasowanie pierwszoklasistów na uczniów naszej szkoły. Jednak ze względu na sytuację epidemiologiczną została ograniczona liczba zaproszonych gości i każdemu dziecku mógł towarzyszyć tylko jeden rodzic. Poza tym na akademii zjawili się: wójt gminy Rogowo – p. Tomasz Michalczak, kierownik SAPOK – p. Roman Bereźnicki oraz przewodnicząca rady rodziców – p. Kamila Nowak - Gzubicka.

Po powitaniu i złożeniu okolicznościowych życzeń przez dyrektora szkoły w rytm Marsza Radeckiego na scenę wkroczyli najmłodsi uczniowie, którzy następnie zaprezentowali krótki program artystyczny składający się z wierszyków i piosenek, przygotowany pod okiem pań G. Pluty i G. Spochacz. Wreszcie nadeszła chwila złożenia uroczystego ślubowania i pasowania, którego dokonał dyrektor Krzysztof Kuś. Na pamiątkę tego ważnego wydarzenia każdy pełnoprawny już uczeń naszej szkoły otrzymał dyplom wręczony przez pana wójta, który opócz tego obdarował dzieci słodkim upominkiem. Włodarz gminy Rogowo złożył też życzenia wszystkim nauczycielom i pracownikom szkoły z okazji ich święta, przekazując bukiet kwiatów na ręce pana dyrektora.

Ostatnim punktem apelu było ogłoszenie wyników konkursu plastycznego zorganizowanego z okazji Dnia Papieskiego oraz wręczenie nagród laureatom i wyróżnionym.

Na tym zakończyły się tegoroczne obchody Dnia Edukacji w naszej szkole.

 

 

 

2 października br. obchodziliśmy w naszej szkole Światowy Dzień Tabliczki Mnożenia (ŚDTM) (ang. World Multiplication Table Day). Jest to akcja edukacyjna odbywająca się od 10 lat każdego roku w pierwszy piątek tego miesiąca. Jej celem jest propagowanie zabawowej formy nauczania i uczenia się matematyki oraz zachęcenie do przypomnienia sobie tabliczki mnożenia w przyjemny, niecodzienny sposób. Jest to też doskonała okazja dla uczniów do nadrobienia „tabliczkowych” zaległości po wakacjach. ŚDTM obchodzony w naszej szkole od 5 lat jest wielkim wydarzeniem, do którego uczniowie starannie się przygotowują.

W tym roku ze względu na pandemię święto przebiegało w skromniejszej oprawie. Najpierw w formie zabaw odbywały się powtórki z tabliczki mnożenia. Tym razem nie było dekoracji szkoły oraz konsumpcji ciasteczek z tabliczką mnożenia. 1 i 2 października przystąpiliśmy do sprawdzenia „tabliczkowej wiedzy” podczas egzaminów. Znajomość tabliczki mnożenia sprawdzaliśmy w klasach 4, 5 i 6. Uczniowie w ciągu jednej minuty musieli poprawnie rozwiązać pięć działań (mnożenie i dzielenie). Egzaminy pomyślnie zdało: sześcioro uczniów z klasy 4a, siedmioro z 4b, dziewięcioro z 6a i 6b, czworo z 6c. Zwycięzcy otrzymali certyfikaty i uzyskali tytuł Eksperta Tabliczki Mnożenia podczas X Światowego Dnia Tabliczki Mnożenia. Poza tym na lekcjach matematyki przez cały dzień uczniowie rozwiązywali łamigłówki matematyczne oraz wykonywali sowy z tabliczką mnożenia - symbol matematycznego święta. Także na lekcji plastyki uczniowie klasy 5a wykonywali plakat informacyjny o Światowym Dniu Tabliczki Mnożenia.

Koordynatorami akcji byli nauczyciele matematyki: Marzena Brodecka, Krzysztof Kuś, Waldemar Rychlewski, Hanna Wicińska-Andrejczak oraz nauczyciel plastyki: Anna Stanisławska.

21 września 2020 r.

W przeddzień rocznicy śmierci kapitana Stanisława Pawlaka - 21 września br.- przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego naszej szkoły wraz z opiekunem - p. Adamem Tyzlerem uczcili pamięć tragicznie zmarłego 38 lat temu w katastrofie lotniczej pod Rogowem Pilota. Wyprowadził on uszkodzoną maszynę poza teren naszej miejscowości, dzięki czemu być może ocalił wiele istnień ludzkich. Niestety, sam nie zdołał się uratować. Cześć Jego Pamięci!

 

 

18 września już po raz 27 posprzątaliśmy świat. Tegoroczna akcja niestety różniła się od poprzednich ze względu na COVID 19. Tym razem porządkowaliśmy teren wokół szkoły i nie tak licznie jak w poprzednich latach. Mimo panującej pandemii nie zapomnieliśmy, że Ziemia to nasz wspólny dom, o który musimy dbać!

Mamy nadzieję, że w przyszłym roku uda się nam wrócić do normalności i zadbać o czystość naszej planety w znacznie większej liczbie uczestników.

Pamiętajcie! Sprzątajcie Polskę nie tylko raz w roku. To jest nasz dom. Nie mamy innego, dbajcie o niego, tak jak my uczniowie klasy 6a.

1 września br. roku poczet sztandarowy naszej szkoły wraz z opiekunem oraz dyrektorem uczestniczyli w gminnych obchodach 81. rocznicy wybuchu II wojny światowej.

Uroczystości rozpoczęły się o godzinie 12.00 uroczystą mszą świętą w intencji ofiar II wojny światowej i Ojczyzny z udziałem orkiestry dętej w kościele p.w. św. Doroty w Rogowie. Następnie poczty sztandarowe i uczestnicy przemaszerowali na rogowski rynek, gdzie po odśpiewaniu hymnu RP i przemówieniu wójta Gminy Rogowo nastąpiło odczytanie apelu poległych. Ostatnim punktem uroczystości było złożenie kwiatów pod tablicą poległych mieszkańców Rogowa i jego okolic.

We wtorek – 1 września – powitaliśmy nowy rok szkolny 2020/2021, jednak tegoroczny powrót do szkoły był inny niż do tej pory. Nauczyciele i uczniowie spotkali się po kilkumiesięcznej przerwie wywołanej pandemią koronawirusa, podczas której obowiązywało nauczanie zdalne. W szkole zrezygnowano z uroczystego apelu z udziałem rodziców i zaproszonych gości. Rodzice uczniów klas pierwszych mogli odprowadzić swoje pociechy jedynie do holu głównego budynku, a wszyscy wchodzący na teren szkoły musieli zdezynfekować dłonie. O godzinie 8.00 uczniowie spotkali się w klasach ze swoimi wychowawcami, którzy przekazali im informacje o tym, jak będzie wyglądała nauka w warunkach sanitarnych. Główną wytyczną jest bezwzględne przestrzeganie podstawowych zasad higieny: częste mycie i dezynfekcja rąk, ochrona podczas kichania i kaszlu, unikanie dotykania oczu, nosa i ust, obowiązkowe zakrywanie ust i nosa przez osoby trzecie przychodzące do szkoły, regularne czyszczenie i wietrzenie pomieszczeń. Osoby, które będą wykazywać niepokojące objawy, takie jak kaszel, powinny pozostać w domach, aby nie narażać pozostałych uczniów. Od września podstawowym modelem pracy są zajęcia stacjonarne. W razie wystąpienia zagrożenia epidemiologicznego dyrektor szkoły w porozumieniu sanepidem i za zgodą organu prowadzącego może podejąć decyzję o przejściu na kształcenie zdalne lub w trybie mieszanym.

 

Rozpoczęcie roku szkolnego

2020/2021

w Szkole Podstawowej

im. Mikołaja Kopernika w Rogowie

        odbędzie się

 

1 września 2020r.

 

Dowozy odbywają się według harmonogramu dowozów

w roku szkolnym 2020/2021

 

Szkoła podstawowa klasy I – VIII

 

 

8⁰⁰ – spotkanie z wychowawcami w klasach

9⁰⁰ – rozpoczęcie odwozów

HARMONOGRAM DOWOZÓW I ODWOZÓW

W SZKOLE PODSTAWOWEJ IM. MIKOŁAJA KOPERNIKA

W ROGOWIE

 W ROKU SZKOLNYM 2020/2021

 

DOWOZY

Autobus numer 1:

6.45 Rogowo – Cotoń I(6.57) – Cotoń - Bożacin(7.05) – Mięcierzyn(7.08) – Mięcierzyn I -  Lubcz – Lubcz Bloki (7.16) – Rogowo I (osiedle) – Rogowo Przedszkole – Rogowo Szkoła

Autobus numer 2:

6.40 Rogowo – Szkółki(6.46) – Skórki(6.47) – Niedźwiady(nawrót koło figury) – Niedźwiady – Niedźwiady – Sarbinowo Drugie(6.58) – Recz(7.00) – Rzym – Kowalewo(7.08) – Rzym – Rogowo Przedszkole – Rogowo Szkoła

Autobus numer 3 :

6.50 Czewujewo – Wola – Izdebno – Izdebno I – Izdebno II -  Wiewiórczyn – Rogowo

Autobus numer 4 :

7.35 Czewujewo – Grochowiska Księże I – Grochowiska Księże II – Rogowo

Autobus numer 5 :

7.17 Rogowo – Zalesie – Zalesie I -  Gałęzewo – Gostomka - Gostomka – Ustroń – Rogowo Skrzyżowanie – Rogowo  Przedszkole – Rogowo szkoła

Autobus numer 6:

6.50 Złotniki – Narajewo – Gałezewo – Gałęzewo I – Gałęzewo II – Grochowiska Szlacheckie(7.13) – Rogowo

 

ODWOZY

12.35 -  I kurs

14.30 – II kurs

W piątek, 26 czerwca odbyły się w naszej szkole uroczystości związane z zakończeniem roku szkolnego 2019/2020. Ze względu na sytuację epidemiczną w kraju i pandemię koronawirusa miały one skromny, minimalistyczny charakter. Odbyły się w sali gimnastycznej i hali sportowej, zgodnie z reżimem sanitarnym oraz przygotowanym harmonogramem, według którego uczniowie poszczególnych klas o określonych godzinach wchodzili do budynku jednym wejściem, a po odebraniu świadectw opuszczali go innym.

Nie zaproszono w tym roku gości i rodziców, którzy zawsze towarzyszyli nam w tych ważnych chwilach, a uczniowie spotkali się jedynie z wychowawcami i dyrekcją szkoły z zachowaniem bezpiecznej odległości, w maseczkach i rękawiczkach..

W uroczysty sposób zostały wręczone świadectwa uczniom klas ósmych kończącym naukę w naszej szkole. Wcześniej obejrzeli oni i wysłuchali specjalny program artystyczny, który przygotowali z tej okazji ich młodsi koledzy z klas siódmych. Ze względu na bezpieczeństwo miał on formę multimedialną.

Uczniom, którzy zdobyli najwyższe lokaty w nauce wręczono dyplomy, stypendia oraz listy gratulacyjne dla rodziców.

Wszystkim składamy serdeczne gratulacje. Dziękujemy za ten rok i życzymy wspaniałych wakacji!

 

 

Uczennica klasy 3a - Amelia Smoter – jako jedyna z naszej szkoły zdobyła wyróżnienie w konkursie Kangur Matematyczny 2020, do którego przygotowywała ją wychowawczyni - Grażyna Pluta. Amelka otrzymała pamiątkowy dyplom oraz nagrodę w postaci książki i bonu upominkowego do empiku.

Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów zdolnej matematyczce!

 

 

Międzynarodowy "Kangur Matematyczny" adresowany jest do uczniów szkół podstawowych i średnich, od klasy drugiej szkoły podstawowej do klas maturalnych w liceach i technikach. Rozgrywany jest w sześciu kategoriach, a na jego atrakcyjność wpływa dodatkowo wspólna dla wszystkich krajów data konkursu oraz te same zestawy pytań dla poszczególnych poziomów. Główną ideą konkursu jest sprowokowanie jak najliczniejszej manifestacji matematycznej o charakterze wspólnej, intelektualnej zabawy. Dzień konkursu, "Dzień Kangura", stał się już w szkołach wielu krajów prawdziwym świętem matematyki i doskonałą okazją do realizowania innych form popularyzacji matematyki.

Tegoroczna edycja „Kangura”, związku z zawieszeniem zajęć w szkołach, odbywała się za pośrednictwem internetowej Platformy Dzwonek.pl. (Maluch 04.06.2020 godz. 16.30 Beniamin 03.06.2020 godz. 16.30.)

Konkurs mający charakter jednorazowego testu, w naszej szkole rozgrywany był w dwóch kategoriach: Maluch (klasa 3) oraz Beniamin (klasy 5 i 6) - łącznie udział wzięło 16 uczniów. W pozostałych kategoriach wiekowych nie było chętnych.

 

Uczestnik poszczególnej kategorii otrzymał na starcie 30 punktów. Do każdego zadania dołączonych było 5 odpowiedzi, z których tylko jedna była poprawna. Brak odpowiedzi oznaczał 0 punktów, natomiast za odpowiedź błędną lub zaznaczenie więcej niż jednej odpowiedzi naliczano punkty ujemne w liczbie 25% przewidzianych za dane zadanie.

 

Każdy uczestnik za udział w konkursie otrzyma układankę logiczną- 4-elementowy, drewniany TANGRAM. W związku ze zmianą warunków Konkursu Zarząd TUWiNM postanowił nie przyznawać nagród dla laureatów, dlatego uczniowie otrzymają jedynie nagrody za wynik bardzo dobry oraz książki-wyróżnienia. Ogłoszenie wyników nastąpi 22.06.2020r.

 

Szkolnym koordynatorem konkursu „Kangur 2020” była Hanna Wicińska-Andrejczak.

Nauczyciele przygotowujący uczniów do konkursu: Grażyna Pluta, Grażyna Spochacz, Marzena Brodecka, Waldemar Rychlewski i Hanna Wicińska-Andrejczak.

 

 

„Prawdą jest, że dziecko jest radością nie tylko rodziców, ale także radością Kościoła

i całego społeczeństwa”

Jan Paweł II - List do dzieci

 

„Tak uczciliśmy 100-lecie urodzin św. Jana Pawła II”

Ostatnie i najbliższe dni poświęcone są największemu autorytetowi współczesnego świata, papieżowi Janowi Pawłowi II. Jego postawa jest symbolem wiary , nadziei i miłości dla ludzi różnych pokoleń, ras i religii.

Cały świat, a szczególnie rodacy bardzo kochali i kochają papieża Polaka. Pamięć o nim jest ciągle żywa. Niezaprzeczalnym faktem jest, że papież bardzo kochał dzieci i był ich przyjacielem, o czym sam otwarcie mówił: „Największą radością papieskiego serca są dzieci.

I największą troską serca Papieża jest każde dziecko”.

Dlatego uczniowie chcieli w jakiś sposób uczcić dzień Jego setnych urodzin.

Katecheci przekazali uczniom online różnorodne informacje, zdjęcia , filmy, zagadki, ciekawostki, ulubione piosenki – pieśni i itp. o Karolu Wojtyle późniejszym Ojcu świętym Janie Pawle II.

Najmłodsi uczniowie, by oddać hołd naszemu wyjątkowemu następcy św. Piotra, wykonali urodzinowe laurki albo papierowe torty dla Jana Pawła II. Inicjatywa ta cieszyła się zainteresowaniem pierwszo- i drugoklasistów.

Dziewczynki i chłopcy w ten sposób wyrazili swoją miłość i wdzięczność Ojcu Świętemu za Jego charyzmatyczność, bogobojność oraz dar wytrwałego pokazywania drogi życia prawdziwie chrześcijańskiego.

 

.

Ostatnie Pożegnanie

Jana Kupcewicza 

Wieloletniego Dyrektora Szkoły Podstawowej

im. M. Kopernika w Rogowie

 

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...         [ Jan Twardowski]

 

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci

Jana Kupcewicza

Dyrektora Szkoły Podstawowej im. M. Kopernika w Rogowie w latach 1978-2003,

wspaniałego nauczyciela i wychowawcy, który z największym oddaniem poświęcał się sprawom dzieci i młodzieży.

Uroczystość pogrzebowa odbyła się 2 maja 2020 r. o godzinie 12:00 w Rogowie, w kościele pw. św. Doroty. W ostatniej drodze śp. Jana Kupcewicza uczestniczyli dyrektor szkoły Krzysztof Kuś, Poczet Sztandarowy Szkoły wraz z delegacją nauczycieli.

     Śp. Jan Kupcewicz był nauczycielem historii, a zarazem sam tworzył historię naszej szkoły. Nadał jej Sztandar, który stał się znakiem rozpoznawczym naszej placówki, a także symbolem więzi łączącej jej społeczność. Utworzył Izbę Pamięci Narodowej, gdzie zgromadzone zostały cenne pamiątki historyczne, m.in. z okresu powstania wielkopolskiego i II wojny św. Organizował liczne spotkania z kombatantami, umożliwiając uczniom udział w żywych lekcjach historii, które na zawsze zapadły im w pamięć . Był założycielem Zielonej Szkoły w Jeziorach. W niej odbywały się plenerowe zajęcia edukacyjne (m.in. sadzenie drzew wokół leśniczówki) kształtujące postawy proekologiczne uczniów i ich wrażliwość na piękno przyrody, a także spotkania okolicznościowe i biwaki sprzyjające integracji młodych ludzi.

    Śp. Dyrektor nie tylko sam uprawiał sport, ale też krzewił kulturę fizyczną wśród swoich wychowanków. Nawiązał i szeroko rozwinął współpracę z Ludowym Klubem Sportowym, czego efektem była pierwsza w naszym województwie klasa sportowa o profilu hokej na trawie. Reportaże z treningów początkujących hokeistów transmitowane przez regionalne stacje telewizyjne znacząco wpłynęły na promocję naszej szkoły poza jej murami. Dla wielu uczniów, którzy złapali bakcyla, sport stał się ich pasją, a niekiedy też sposobem na życie. Po skończeniu szkoły podstawowej zostawali zawodnikami LKS w Rogowie i rozsławiali Rogowo w kraju oraz poza jego granicami. Kolejną ważną inicjatywą śp. Dyrektora była owocna współpraca ze szwedzkim miastem Ystad. Dzięki niej młodzież naszej szkoły mogła cieszyć się nowym wyposażeniem i pomocami naukowymi ofiarowanymi przez szwedzkich przyjaciół, a także uczestniczyć w międzynarodowej wymianie uczniów, poznać inną kulturę, obyczajowość czy język.

    To tylko niektóre przedsięwzięcia śp. Dyrektora, nie sposób wymienić wszystkich dokonań. Jednak ogromna ilość dyplomów, pucharów oraz dokumentacji kronikarskiej z tamtych lat świadczy o tym, jak szkoła szybko się rozwijała, kształcąc wielu wybitnych absolwentów i ciesząc się szacunkiem lokalnego środowiska.Tak będą Go pamiętać nauczyciele i pracownicy szkoły.

A oto, jak wspominają śp. Jana Kupcewicza jego najbliżsi. Nasz Dyrektor widziany oczami córki:

Wspomnienia o moim tacie Janie Kupcewiczu

Przedstawiam Państwu wspaniałego człowieka, mojego tatę - Jana Kupcewicza. Będzie to krótki rys biograficzny i kilka prywatnych wspomnień z jego życia.

Był to z pewnością człowiek szlachetny, nietuzinkowy, z fantazją i poczuciem humoru, ale przede wszystkim miał wielkie serce do ludzi. Jego długoletnia kariera pedagogiczna dawała mu nie tylko radość, ale też miała duży wpływ kształtowanie charakterów młodego pokolenia. Każdy wychowanek, każdy uczeń był dla niego niepowtarzalny i wyjątkowy. Można powiedzieć, że kształcił przyszłe pokolenia nie tylko przekazując wiedzę, ale też wczuwając się w potrzeby swoich podopiecznych. Rozwijał talenty uczniów i pokazywał, że wiejska szkoła też może być „oknem na świat”, a jej uczniowie mogą osiągać wysokie wyniki dydaktyczne i tworzyć potem szczęśliwe rodziny.

Mój tato, Jan Kupcewicz, urodził się 27 grudnia 1940 roku w Wilnie. Z uwagi na występujące wówczas okoliczności metryka urodzin została zmieniona na 26 lutego 1941 roku. Lata wileńskie tato ledwo pamiętał, ale miłość do tego miasta pozostała u niego do końca życia. Wielokrotnie podróżował na Wileńszczyznę i odwiedzał miejsca swojego dzieciństwa.

10 kwietnia 1946 roku, z uwagi na repatriację, wraz z dwójką młodszego rodzeństwa (Antonim i Teresą) i rodzicami znaleźli się na Pomorzu. Stąd dotarli do miejscowości Górki Zagajne - niedużej wsi w powiecie żnińskim - gdzie zamieszkali. Tu ukończył szkołę podstawową. Opowiadał mi, że najlepszą edukacją dla niego, odkąd nauczył się czytać, było poznawanie “wielkiego świata” z książek, które namiętnie wypożyczał  z wiejskiej biblioteki mieszczącej się w domu rodzinnym. Wspominał, że właściwie to było jedyne źródło wiedzy, wyrabianie pamięci i rozwijanie zainteresowań. Bardzo ciepło wspominał czas w Górkach Zagajnych, gdzie wzrastał w kochającej się rodzinie. Rodzice i dzieci ciężko pracowali w gospodarstwie, ale nie brakowało też czasu na rozmowy i korzystanie z uroków wsi. Chwile wspólnej pracy z ojcem w gospodarstwie sprawiały, że ten dużo opowiadał o Wileńszczyźnie i przodkach zesłanych na Syberię. Dziadek ciągle powtarzał, że będzie wojna i wrócą “na swoje”. Była to wielka tęsknota za ukochanym Wilnem.

Na zamarzniętym stawie, niedaleko domu samodzielnie nauczył się jazdy na łyżwach, która to umiejętność stała się jego pasją. Potrafił jeździć w przód, tył, wykonywać przekładanki, obroty, piruety. Uprawiał ten sport właściwie do końca swojego życia. Latem woda również była jego żywiołem, ponieważ bardzo lubił pływać.

31 sierpnia 1954 roku rozpoczął edukację w LO w Kcyni, miasteczku oddalonym o 15 kilometrów od Górek Zagajnych. Wspominał, że miasteczko w tamtym okresie zrobiło na nim większe wrażenie niż po latach Kair czy Ateny. Wynikało to z braku kontaktu z jakimkolwiek miastem. Z uwagi na odległość od domu, musiał zamieszkać w internacie, co przyjął z wielką ulgą, bo od tego momentu jego jedynym obowiązkiem była nauka i nie musiał już tak ciężko pracować w gospodarstwie. Rodzicom w Górkach wtedy pomagał jego młodszy brat Antoni.

W szkole średniej nadal pasją taty były przedmioty humanistyczne, głównie historia i język polski. Oczywiście przez cały czas towarzyszył mu  sport i bardzo lubił zajęcia z wychowania fizycznego. Tutaj nawiązał przyjaźnie, które przetrwały do końca jego życia. Przytoczę teraz fragment z “Sagi rodu Kupcewiczów herbu Poraj” napisanej przez tatę, gdzie przepięknie opisuje swoje powroty do domu oraz przyrodę, którą kochał bez reszty:

“Ale, żeby dostać się do domu musiałem jechać pociągiem jedną stację do Rusiec (5 km, oczywiście jeśli były pieniądze na bilet), a potem pieszo iść 9 km lub od razu z Kcyni 15 km. Krótsza trasa zajmowała 1,5 godziny, dłuższa ponad dwie godziny. Ale cóż, niewielki wysiłek dla młodego, wypoczętego osiłka. Ponadto tęsknota za domem, rodziną dodawała skrzydeł, a że kochałem przyrodę, przemieszczanie się wśród łanów falujących zbóż, zapachy kwiatów z łąk i drzew, śpiew ptaków - to wszystko umiliło mi wędrówkę. Z tego miejsca pochodziłem, tu wyrosłem, z tego składało się  moje środowisko, w nim czułem się najlepiej i ciągle jestem cząstką tego świata stworzonego przez Boga. Podziwiam Jego dzieło, fascynuje mnie drżenie listków osiki, burze z błyskawicami, bijące gromy, wichury, łamiące gałęzie drzew, sunące po niebie obłoki, promienie słoneczne przebijające przez liście drzew… Krajobrazy ojczyste - lasy, pola, jeziora w różnych porach roku - to obrazy stworzone przez Stwórcę, najlepszego Malarza. Woń ziemi i jej odgłosy, wiatr na policzkach należą do najcudowniejszych przeżyć estetycznych. Godzinami mogę wpatrywać się w toń jeziora, słuchać szumu drzew i zastanawiać się, o czym one rozmawiają. Niejednokrotnie podpływały do mnie dzikie kaczki, nury, przyglądały się, nie bojąc się. Widocznie akceptowały moją osobę, uznając za swojego, za współbrata. Mam taką własną teorię, jeśli kogoś kochasz, szanujesz, to druga strona odwzajemnia to uczucie, dotyczy to relacji nie tylko pomiędzy ludźmi, ale także między człowiekiem a przyrodą.

Szacunek do przyrody wyniosłem z domu. Moja mamusia urodziła się w chatce na skraju starego, potężnego dziadkowego boru. Potężne jodły, świerki były wiekowe, gałęzie kilkunastoletnich dwóch dębów chroniły budynki przed wichurami. Dwuhektarowy sad otaczał z dwóch stron zabudowania, a rabaty kwiatów podchodziły pod okna. Zapach kwiatów, szum drzew, brzęk pszczół ukształtowały moją mamusię i jej miłość do przyrody. Zawsze powtarzała, że drzewo, kwiat mają swoją “duszę” i trzeba z nimi rozmawiać, nie wolno łamać gałązek, bo to boli. Taka jest moja mamusia i tak mnie wychowała.”

Po maturze tato, z uwagi na trudną sytuację ekonomiczną, gdzie rodziny nie było stać na studia, postanowił usamodzielnić się i pójść do pracy. W międzyczasie ukończył jeszcze technikum chemiczne, ponieważ uważał, że to może dać mu zawód i łatwiej znajdzie pracę. Miał już zawód, ukończone 18 lat i mógł zacząć zarabiać, żeby odciążyć rodziców. Jednak różne okoliczności spowodowały, że znowu wrócił do domu rodzinnego i tam spotkał swojego kolegę z ogólniaka, a ten zachęcił go do zawodu nauczyciela.

Pierwszą posadę nauczyciela otrzymał w Gościeszynie. Był to okres od 1.10.1959 roku do 31.07.1978 roku. Dzień przyjazdu do Gościeszyna był dniem wyjątkowym dla wsi, ponieważ tego dnia odbywała się wielka uroczystość - konsekracja kościoła Najświętszej Maryi Panny, gdzie na poświęcenie przyjechał sam kardynał Stefan Wyszyński. Tato myślał, że to na Jego cześć wieś jest tak udekorowana, ale kiedy się zorientował, to świętował już razem z mieszkańcami. Czas gościeszyński był czasem wielu dobrych wydarzeń. Ponownie wracam do sagi taty, gdzie opisuje czas pracy jako nauczyciel w gościeszyńskiej szkole:

“Natomiast w gościeszyńskiej szkole przeważał pogodny nastrój, obfitujący w wielką dawkę humoru, śmiechu, życzliwości dla dzieci i ich rodziców. Ponadto przepiękne otoczenie - lasy, krystalicznie czyste jeziora, stwarzały romantyczną otoczkę. Po kilku dniach poczułem się jakbym trafił do wymarzonego edenu. Coraz lepiej radziłem sobie w klasie. Moi uczniowie uwielbiali lekcje wychowania fizycznego, gdyż ich pan był wysportowany, skakał w dal ponad 5 metrów, w górę 150 cm, do tego umiał grać w piłkę ręczną, siatkówkę, „w nogę”. Wspólnie z uczniami zrobiliśmy boiska, pojawiły się też bramki do nogi i do ręki, kołki do siatkówki, a następnie też piłki skórzane. Nieraz po skończonych lekcjach uczniowie prosili o jeszcze godzinkę. Oczywiście zgadzałem się i kopaliśmy nieraz dwie i więcej godzin. Zaniepokojeni rodzice przychodzili po swoje pociechy. Po chwili, kiedy dzieci wracały do swoich domów, na boisko wchodzili ich ojcowie i dalej kopaliśmy piłkę. W tamtych czasach nikt nie spieszył się do domu,  bo nie było przecież elektryki i powiązanego z nią nadejścia czasu telewizji oraz radia.”(...). Życie stawało się piękne, w szkole radziłem sobie nieźle, nauczając wiejskie dzieci historii, matematyki, rosyjskiego. Nie miałem żadnego przygotowania pedagogicznego, ale miałem ogromną pomoc od moich sąsiadów z dołu, uczących mnie metodyki, przekazywania wiedzy, postępowania wychowawczego. Z państwem Ciesielskimi wspólnie układaliśmy konspekty. Praktycznie każdy wieczór spędzałem u nich. Nieraz częstowali mnie kolacją, której mówiąc szczerze, nie odmawiałem, wręcz się cieszyłem, że nie będę musiał sobie pitrasić smażonej cebuli na boczku.

Było bardzo przyjemnie, a dni mijały wartko. Praca do południa w szkole, godz. 14.00 obiad u pani Błaczkowskiej. Potem wyprawa nad któreś jezioro, bo w okolicy Gościeszyna jest kilkadziesiąt. Są to leśne głębokie rynnowe akweny z krystalicznie czystą wodą. Najczęściej jeździliśmy nad Długie (35ha), Wiśniate (15 ha), Sikule (40 ha), Przedwieśnie. Jeziorka znajdują się w odległości 2-4 km. Większe zbiorniki to jeziora  rogowskie 300 hektarowe, ale znajdują się one w odległości ponad 10 km. Zawsze lubiłem wodę, w której latem pływałem, a zimą jeździłem na łyżwach.”

Tato również w Gościeszynie nawiązał wiele trwałych przyjaźni, zarówno z uczniami, z którymi jako młody pedagog wyjeżdżał na biwaki, jak również z innymi nauczycielami i mieszkańcami.  Tutaj  poznał moją mamę, która wcześniej była jego uczennicą, a po latach została tą wybraną i ukochaną. W Gościeszynie  urodziła się trójka jego dzieci: Piotr, Olga i ja najmłodsza, Magdalena. Pracując jako nauczyciel, zrobił dodatkowo maturę pedagogiczną, potem ukończył zaoczne studia z filologii rosyjskiej. Pracę magisterską taty mama nocami przepisywała na starej maszynie w naszym domu na poddaszu. Tutaj też rozwinęła się jego kolejna pasja, a mianowicie łowienie ryb, która też przetrwała do końca życia.

W 1978 roku Tata otrzymał propozycję objęcia stanowiska dyrektora szkoły podstawowej w Rogowie, nieco większej miejscowości, oddalonej od Gościeszyna o 10 km. Przeprowadziliśmy się do Rogowa całą rodziną, gdzie aż do 2003 roku pełnił funkcję dyrektora, będąc jednocześnie nauczycielem. 

30.04.2020 roku mój tato niespodziewanie zmarł, pozostał wielki smutek, ale też nadzieja na spotkanie oraz wspomnienia cudownych lat razem.

To, co zawdzięczam swojemu Tacie, to przede wszystkim to, że nauczył mnie kochać i szanować wszystkich ludzi, niezależnie od pozycji społecznej, wykształcenia czy pozycji ekonomicznej. Dobrze zapamiętałam, jak traktował swoich nauczycieli, ale też wszystkich pracowników szkoły, panie sprzątaczki, kucharki, pana woźnego. Miał bardzo dobre relacje ze swoimi uczniami i nigdy nie przechodził obojętnie, gdy mieli jakieś trudności, nie zawsze związane z nauką, ale też zwyczajne codzienne troski i problemy osobiste. Każdego wysłuchał i jak było trzeba to doradził i pomógł.

Od dziecka uczył mnie odwagi, radości z małych rzeczy, optymizmu, stawiania czoła wyzwaniom. Jak analizuję życie taty, to widzę, że łączą nas nie tylko więzy krwi, ale wiele wspólnych pasji, jak: przyroda, sport, literatura, praca. Tak jak tata kocham innych ludzi. Najbardziej jestem mu wdzięczna za pomoc w wyborze męża, bo dzięki temu jestem szczęśliwą żoną i mamą piątki cudownych dzieci.

Magdalena Trepińska

 

"Nigdy nie ma dobrego momentu na pożegnanie bliskich, ale zawsze jest dobry czas, żeby otulić ich myślami.” Wspomnienie o zmarłym będzie wiecznie żywe w kartach historii naszej szkoły.

Cześć Jego Pamięci.

 

Uwaga!

Od 12 marca do odwołania funkcjonowanie jednostek systemu oświaty zostaje czasowo ograniczone. Oznacza to, że w tym okresie przedszkola, szkoły i placówki oświatowe, zarówno publiczne, jak i niepubliczne, nie będą prowadziły zajęć dydaktyczno-wychowawczych. To decyzja Ministra Edukacji Narodowej wynikająca z konieczności zapobiegania rozprzestrzenianiu się koronawirusa.

W dniach 2 i 9 marca odbyły się w naszej placówce Mistrzostwa Szkoły w Układach Gimnastycznych. Konkurs rozegrano w dwóch kategoriach wiekowych. W pierwszej turze rywalizowały ze sobą grupy z klas VI i VII, w drugiej natomiast - klasy IV i V. Wszystkim uczestnikom dziękujemy za zaangażowanie w przygotowanie układów oraz piękne zaprezentowanie ich podczas 17. edycji naszego konkursu. Serdecznie wszystkim gratulujemy!!!